زبان اکدی

زبان اَکَدی (به اکدی: lišānum akkadītum) یک زبان سامی (از خانواده بزرگ‌تر زبان‌های آفریقایی-آسیایی) است که در دوران باستان در میانرودان بین آشوریان و بابلیان رایج بود. اکدی نخستین زبان سامی است که برای نوشتن به کار رفت و خط نگارشی آن خط میخی است که از زبان سومری گرفته شده است.

محتویات

    ۱ گونه‌ها
    ۲ تاریخچه
    ۳ آواشناسی
    ۴ جستارهای وابسته
    ۵ منابع
    ۶ پیوند به بیرون

گونه‌ها

اکدی از دید گیتاشناسی و بازه تاریخی به چند دوره بخش می‌شد:

    اکدی کهن، از ۲۵۰۰-۱۹۵۰ پیش از زایش مسیح
    بابلی کهن/آشوری کهن؛۱۹۵۰-۱۵۳۰
    بابلی میانه/آشوری میانه؛۱۵۳۰-۱۰۰۰
    بابلی نو/آشوری نو؛۱۰۰۰-۶۰۰
    بابلی دور؛۶۰۰-۱۰۰ پیش از میلاد

تمدن‌های باستانی آسیای غربی
میان‌رودان، سومر، اکد، آشور، بابل
حتیان، هیتی‌ها، لیدیه
ایلام، اورارتو، منائیان، ماد، هخامنشی
امپراتوری‌ها / شهرها
سومر: اوروک – اور – اریدو
کیش – لاگاش – نیپور – اکد
بابل – ایسین – اموری - کلدانی
آشور: آسور، نینوا، نوزی، نمرود
ایلامیان – شوش
هوری‌ها – میتانی
کاسی‌ها – اورارتو
گاهشماری
شاهان سومر
شاهان ایلام
شاهان آشور
شاهان بابل
شاهان ماد
شاهان هخامنشی
زبان
خط میخی
آرامی – هوری
سومری – اکدی
زبان مادی
ایلامی
اساطیر میان‌رودان
انوما الیش
گیل گمش – مردوخ
نیبیرو
تاریخچه

نام زبان اکدی از شهر اکد یکی از مراکز تمدن کهن در جنوب میانرودان گرفته شده است، عنوان اکدی همچنین برای قوم و تمدن اکدی هم به کار می‌رود.

با اینکه خط میخی از سومری وارد زبان اکدی شده است، این زبان وابستگی نزدیکی با زبان سومری ندارد.

گویش 'بابلی نو' از زبان اکدی در کتیبه‌ها و نوشته‌های ایران باستان پرکاربرد بوده و دورتادور استوانه کوروش (استوانه گلین بیانیه کوروش) را نوشته‌هایی به خط اَکَدی (گویش بابلی نو) در بر گرفته است. کتیبه داریوش در بیستون به سه زبان و خطِ پارسی باستان، عیلامی نو و اَکَدی (گویش بابلی نو) و در مجموع در ۱۱۱۹ سطر نوشته شده است.
آواشناسی

به دست آوردن آوای درست به جا مانده از نوشته‌های میخی اکدی دشوار است، چرا که بسیاری از آواهای پیشاسامی در اکدی از دست رفته است. ایستهای نایی و گلویی *ʾ و *ʿ (الف و عین) و خراشی *h (ه)، *ḥ (ح)، و *ġ(غ) به عنوان واجهای همخوان گم شده‌اند و همچنین صداها یا از دست رفته‌اند یا دگرش نگارشی یافته‌اند. ولی همچنین واکه e در این زبان در زبان پیشاسامی ناشناخته است. همچنین ص و ض مانند زبان‌های کنعانی با هم آمیخته شده‌اند. نوزده واج به جا مانده است:

    b p d t ṭ š z s ṣ l g k q ḫ m n r w y.

همخوان     صدادار     بی‌صدا     بافشار     خیشومی     همخوان روان / نیم‌آوا
انسدادی لبی     [b]     [p]         [m]     [v]
انسدادی دندانی     [d]     [t]     [tˁ]     [n]     [r] [l]
صفیری     [z]     [s], [ʃ]     [sˁ]
دهانی                     [j]
کامی     [g]     [k]     [kˁ]        
سایشی ملازی         [χ]            

همچنین واکه‌های زیر:

    a, e, i, u, ā, ē, ī, ū

اروپا

قاره اروپا در نیم‌کره شمالی قرار گرفته و پس از اقیانوسیه، دومین قاره کوچک جهان است. قاره اروپا با قاره آسیا در یک پهنه خشکی قرار گرفته‌اند و با یک‌دیگر اوراسیا را تشکیل می‌دهند. مرز میان اروپا و آسیا را کوه‌های آرال تشکیل می‌دهند.
مساحت اروپا حدود ۱۰ میلیون کیلومتر مربع است و بیش از ۷۳۰ میلیون نفر جمعیت دارد که یازده درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند.[۱] با وجود مساحت نسبتاً کم خود، اروپا پس از آسیا دومین قاره جهان از نظر تراکم جمعیت است. اروپا در اصل شبه جزیره ای در شمال غرب اوراسیا و در شمال قاره آفریقا است. اروپا که به دلیل قرار گرفتن در منطقهٔ معتدل شمالی به قاره سبز معروف است بین آب‌های دریای خزر و دریای سیاه در جنوب شرقی، مدیترانه در جنوب، اقیانوس اطلس در غرب و دریای آدریاتیک در شمال قرار دارد. اروپا هم‌چنین جزایر بسیاری دارد که از جزایر بزرگ آن می‌توان به جزایر بریتانیا و ایسلند اشاره کرد. شماری از شهرهای مهم و تاریخی جهان ازجمله لندن، رم، مسکو، آتن، و برلین در اروپا قرار گرفته‌اند.

یک‌سوم از زمین‌های این قاره قابل کشاورزی است که این درصدی بسیار بالاتر از دیگر قاره‌های جهان است. آب‌وهوای آن نیز در کل معتدل است و انسان از ده‌ها هزار سال پیش از قاره اروپا سکونت یافته‌است. وجود جریان آب گرم موسوم به گلف استریم که از اقیانوس به آب‌های غربی اروپا جریان دارد باعث معتدل شدن آب‌وهوای آن شده‌است. بیشتر مردم قاره اروپا سفیدپوست هستند و درصد بالای آن‌ها به زبان‌های هندواروپایی سخن می‌گویند.

پهنه اروپا به طور کل کم‌ارتفاع است اما کوهستان‌های آلپ، پیرنه، کارپات و بالکان از این قاعده مستثنا است. رودهای اصلی اروپا عبارتند از ولگا، دانوب، راین، رون، و البه. بزرگ‌ترین رود اروپا ولگا است. این رودها در جابه‌جایی مردم و کالا کمک زیادی به اهالی این قاره می‌کند.

از دیدگاه سیاسی قاره اروپا را به طور معمول به اروپای غربی و اروپای شرقی تقسیم می‌کنند. بیشتر کشورهای اروپای شرقی ازجمله روسیه، در دوره‌ای در زمره کشورهای بلوک شرق به شمار می‌آمدند و بخشی از آن‌ها نیز در میان کشورهای اتحاد شوروی بودند. خاک روسیه که بزرگ‌ترین کشور جهان است در هر دو قاره آسیا و اروپا گسترده شده‌است. با وجودی‌که بیشتر خاک روسیه در قسمت آسیایی آن قرار دارد، بیشتر جمعیت این کشور در بخش اروپایی که در غرب کوه‌های آرال است زندگی می‌کنند.

محتویات

    ۱ واژه
    ۲ تاریخ اروپا
        ۲.۱ یونانیان
            ۲.۱.۱ آکروپولیس
        ۲.۲ رومیان
        ۲.۳ اروپای قرون وسطی
        ۲.۴ دوره جنگ‌های صلیبی
        ۲.۵ اروپای فئودالی
        ۲.۶ جنگ انگلیس و فرانسه
        ۲.۷ رنسانس
            ۲.۷.۱ اروپا در سده‌های ۱۶ و ۱۷
        ۲.۸ انقلاب فرانسه
        ۲.۹ انقلاب صنعتی
        ۲.۱۰ جنگ جهانی اول
        ۲.۱۱ جنگ جهانی دوم
    ۳ اتحادیه اروپا
    ۴ آب و هوا
    ۵ جانوران
    ۶ مردم
    ۷ نرخ بی سوادی
    ۸ ادبیات
    ۹ صنعت
    ۱۰ پِیوند به بیرون
    ۱۱ منابع و پانویس

واژه

واژه اروپا را برگرفته از واژه سامی غروب دانسته‌اند که از ریشه اکدی erebu وارد زبان‌های اروپایی شده‌است.[۲] و نام دیگر آن قارهٔ سبز است.

۱۹۷۴ (میلادی)

سال ۱۹۷۴ (هزار و نهصد و هفتاد و چهار) میلادی، یکی از سالهای دهه ۱۹۷۰ در سده ۲۰ میلادی بود. بر اساس تقویم گریگوری سال مذکور یک سال عادی با ۳۶۵ روز بود. در تقویم هجری شمسی سال ۱۹۷۴ از دی ۱۳۵۲ شروع شد و در دیماه ۱۳۵۳ خاتمه یافت.

محتویات

    ۱ نامگذاری‌ها
    ۲ رویدادها
    ۳ زادگان
    ۴ مرگ‌ها

نامگذاری‌ها

در تقویم چینی این سال سال ببر نام گرفته است.
رویدادها

    ۲۷ ژانویه - سیلاب شدید در بریزبن استرالیا
    ۲۹ ژانویه - سن موریتس - محمد رضا شاه پهلوی در مصاحبه با تلویزیون انگلیس می گوید "مردم و شاه در ایران آنقدر به هم نزدیک هستند که خود رااعضای یک خانواده می دانند. من تصور می کنم مردم ایران همان احترامی را برای شاه قایلند که کودکان خانواده برای پدر خود قائل هستند. "
    ۱۰ فوریه - کردستان - ایران - نیروهای عراق به قرارگاه‌های مرزی ایران حمله می کنند. ۱۴ نفر از نیروی‌های عراقی کشته و ۸۹ نفر زخمی می شوند. ۸۱ نفر از نیروهای ایران زخمی می شوند.
    فوریه - تهران - مصاحبه پر گله با فرستنده امریکایی سی-بی-اس مایک والاس با پادشاه ایران در تهران برای برنامه ۶۰ دقیقه با لحن دشمنانهای مصاحبه می کند. شاه متهم است که در آمد ایران را ۴۰۰٪ افزایش داده است. شاه ایران نیز بسیار عصبانی می‌شود زیرا از دید او هنوز کمپانی‌های نفتی هستند که سود اصلی را می برند.
    ۲۰ فوریه - تهران - بر اساس فرمان شاه آموزش تا پایان سیکل اول متوسطه اجباری می شود. آموزش در تمام مراحل رایگان است.
    ۲۰ فوریه - تهران - مالکیت مطلق نفت و ثروتمند تر شدن ایران. استراتژی حراج نفت ثمر بخش است . در ۶ ماهه نخست سال ۴۵۰ هزار بشکه نفت به بهای ۱۷ دلار فروش رفته است.
    مارس - تهران - شاهنشاه هنری کیسینجر وزیر خارجه امریکا را در سفر سه روزه اش به تهران می پذیرد. کیسنجر پشتیبان برنامه‌های همکاری ایران و آمریکا است. حزب جمهوری خواه خواهان پیشرفت‌های اقتصادی فرهنگی فنی بین دو کشور است. امریکا در گسترش صنایع پترو شیمی به ایران یاری می دهد و این برنامه‌های انرژی اتمی را نیز در بر می گیرد.
    ۳ مارس - سقوط هواپیمای ترکیه‌ای و کشته شدن ۳۴۶ نفر
    ۸ مارس - پاریس - افتتاح فرودگاه شارل دو گل
    آوریل - تهران - بیماری شاه چیست؟ شاه هر سال به اتریش برای چکاپ می رود. سرطان غدد لنفاوی تشخیص داده شده. پروفسور ژان برنار به کاخ نیاوران خوانده شده. بتیجه تایید می‌شود ملی از سرطان نباید نام برده شود.
    ۲۲ مه- نیویورک - سازمان ملل متحد موافقتنامه ای پیشنهاد می‌کند که ایران و عراق هر دو آن را می پذیرند. دو کشور نیروهای خود رااز مرز پس می کشند.
    ۲۳ مه - کوروش رضا پهلوی ولیعهد ایران نخستین پرواز سولوی خود را با هواپیمای بونانزا بیچ ۳۳انجام می دهد.
    ۲۲ ژوئن - پاریس - ژیسکار دستن از شاه و شهبانو در کاخ تریانون پذیرایی می کند. فرانسه برای گسترش صنایع هسته ای به ایران کمک می رساند. ایران یک میلیارد دلار در کمپانی ارودیف سرمایه گذاری می کند.
    ۱۰ اوت - خوزستان - توپخانه عراق به قصر شیرین تیراندازی می کند.
    ۱۹ سپتامبر - نخستین دوره سفر رسمی شاهنشاه و شهبانو در آسیای جنوب شرقی؛ نیوزیلند و استرالیا آغاز می گردد .
    ۱۹ اکتبر - تهران - کارخانه ایران ناسیونال آغاز به تولید موتور خودروهای پیکان می کند.
    ۲۹ اکتبر - لندن - ایران یک وام ۴۰۰ میلیون دلاری در اختیار انگلستان می گذارد.
    نوامبر - دکتر اکبر اعتماد رییس سازمان انرژی اتمی است. ایران قرارداد ساخت نیروگاه‌های اتمی خود را زیر نظر سازمان انرژی اتمی سازمان ملل با کمپانی فرانسوی فرانوم و کمپانی آلمانی ورک یونیون می بندد.
    ۱۴ دسامبر - کردستان - عراق - کردهای بارزانی با ارتش صدام در جنگند. بر اساس قرداد ۱۹۷۲ بغداد با شوروی؛ شوروی چه از نظر نظامی و چه صنعتی از صدام حمایت می کند. صدام ۳۰۰۰۰ نفر نیرو به منطقه گسیل داشته است تا مقاومت کردها را در هم به شکنند.

زادگان

    آلساندرو دل‌پیرو
    لئوناردو دی‌کاپریو

مرگ‌ها
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ۱۹۷۴ (میلادی) موجود است.

    ۱۹ آوریل - ایوب خان رئیس جمهور پاکستان.
    ۱۳ نوامبر - ویتوریو دسیکا، کارگردان نامدار ایتالیائی در ۷۲ سالگی.

سازمان همکاری اسلامی

سازمان کنفرانس اسلامی معروف به سازمان همکاری اسلامی، دومین سازمان بین دولتی پس از سازمان ملل متحد است که به عضویت از ۵۷ کشور به گسترش بیش از چهار قاره است. سازمان صدای جمعی جهان اسلام و تضمین برای حفاظت و حمایت از منافع جهان اسلام در روح ترویج صلح بین‌المللی و هماهنگی میان افراد مختلف جهان است. سازمان بر اساس تصمیم اجلاس تاریخی که در رباط، پادشاهی مغرب در ۱۲ رجب ۱۳۸۹ هجرت (۲۵ سپتامبر ۱۹۶۹) برگزار شد به عنوان یک نتیجه از آتش‌سوزی جنایی مسجد الاقصی در اشغال بیت المقدس تأسیس شد.

در سال ۱۹۷۰ نشست اولین کنفرانس اسلامی وزیران امور خارجهسازمان همکاری اسلامی در جده برگزار شد که برای ایجاد دبیرخانه دائمی در شهر جده تصمیم گرفته شد[۱].

اکمل‌اُلدّین احسان‌اوغلو دبیر کلّ فعلی سازمان همکاری اسلامی از سال ۲۰۰۵ است.

منشور یا قانون اساسی سازمان کنفرانس اسلامی طبق ماده ۱۰۲ منشور سازمان ملل متحد در تاریخ ۱ فوریه ۱۹۷۴ به ثبت رسید. مواد این سند که شامل ۱۴ مورد است، به شرح زیر است:

۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی هستند.

سال ۱۳۷۶ هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران و با شرکت بیشتر سران کشورهای اسلامی و مقامات عالی رتبه پنجاه و پنج کشور مسلمان در شانزدهم آذرماه ۱۳۷۶ برگزار شد.

سازمان بین‌المللی

سازمان بین‌المللی، از نظر حقوق بین‌الملل، سازمانی است که عضوهای آن دولت‌ها هستند.

اگر چه گاه برخی سازمان‌هایی که از سازمان‌های غیر دولتی تشکیل می‌شوند نیز سازمان بین‌المللی خوانده می‌شوند، ولی در این مقاله منظور از سازمان بین‌المللی آن سازمان‌های بین‌المللی هستند که از دولت‌ها تشکیل می‌شود.

سازمان بین‌المللی بر پایه عهدنامه‌ای بین دولت‌ها تشکیل می‌شود. بدین ترتیب گروه‌بندی‌های کشورها که بر پایه عهدنامه‌ای قرار ندارد را نمی‌توان سازمان بین‌المللی دانست. نمونه این گروه‌بندی‌ها G-۸ و G-۷۷ است که کنفرانس‌های ادواری دارند ولی سازمانی بین‌المللی به شمار نمی‌آیند.

همچنین صرف موجود بودن عهدنامه‌ای بین دولت‌ها تشکیل سازمانی بین‌المللی نمی‌دهد. مثلاً عهدنامه نافتا در مورد تجارت بین کشورهای آمریکای شمالی به معنای وجود سازمانی از این کشورها نیست.

مشهورترین سازمان بین‌المللی سازمان ملل متحد است.

سازمان‌های بین‌المللی شخصیت حقوقی بین‌المللی دارند و می‌توانند به عنوان طرف قرارداد با دیگر دولت‌ها یا سازمان‌ها به بستن قرارداد بپردازند.

عضویت در برخی از سازمان‌های بین‌المللی برای تمام کشورها آزاد است (مانند سازمان ملل متحد یا اتحادیه جهانی پست) ولی بعضی از سازمان‌های بین‌المللی فقط از کشورهای منطقه‌ای خاص عضو می‌پذیرند (مانند اتحادیه اروپا). گاه عوامل دیگری مانند مذهب یا قومیت معیار عضویت در سازمانی بین‌المللی است (مانند سازمان کنفرانس اسلامی و اتحادیه عرب). فهرست سازمان‌های بین‌المللی

استاندارد بین‌المللی

استانداردهای بین‌المللی استانداردهایی هستند که توسط سازمان‌های بین‌المللی توسعه داده می‌شوند. استانداردهای بین‌المللی برای ملزم کردن به رعایت قوانین و کاربرد این استانداردها فراهم شده‌اند.

ثانیه کبیسه

ثانیه کبیسه (انگلیسی:Leap second) مقدار زمان یک ثانیه‌است که به زمان UTC ساعت هماهنگ جهانی*[۱] اضافه می‌شود تا تاریخ روز آن با ساعت خورشیدی*[۲] هماهنگ شود. آخرین اقدام اضافه کردن ثانیه کبیسه در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲ روی داده‌است.

محتویات

    ۱ موضوع
    ۲ تاریخچه
    ۳ اضافه کردن ثانیه
    ۴ جستارهای وابسته
    ۵ پانویس
    ۶ پانویس
    ۷ منابع

موضوع

استاندارد ساعت هماهنگ جهانی (UTC) مقیاس ثانیه را از دستگاه بین‌المللی یکاها(SI) استفاده می‌کند و سنجش آن از روی ساعت اتمی می‌باشد. این استاندارد برای سنجش زمان، مورد استفاده بسیاری از کشورها است. با توجه به اینکه متوسط زمان یک روز خورشیدی کمی بیشتر از ۲۴ ساعت است (۸۶۴۰۰ ثانیه)، بنابراین اگر یک روز UTC را دقیقاً ۸۶۴۰۰ ثانیه درنظر بگیریم، اختلاف زمان جزئی با یک روز استانداردهای زمان خورشیدی (مثل ساعت گرینویچ) پیداخواهد کرد. موضوع ثانیه کبیسه اصلاح این تفاوت بصورت تنظیم آن به ۸۶۴۰۱ و یا ۸۶۳۹۹ ثانیه‌است.
تاریخچه

هرچند کلاودیوس بطلمیوس یک روز خورشیدی را به ۶ قسمت مساوی برای نگهداری زمان تقسیم کرده بود[۱]، ولی این ابوریحان بیرونی بود که در سال ۱۰۰۰ میلادی، یک روز را به ۲۴ قسمت و هر قسمت را به ۶۰ واحد تقسیم کرد. در سال ۱۸۷۴ بود که مقیاس ثانیه (در دستگاه CGS) بصورت رسمی بعنوان پایه واحد زمان منظور گردید.[۲] کمی پس از این مساًله وقتی دانشمندان به این نتیجه رسیدند که زمان چرخش زمین متفاوت است، اتحادیه بین‌المللی اختر شناسی IAU در سال ۱۹۵۲ ثانیه را بعنوان واحد در سال نجومی در نظر گرفت اما از آنجائیکه سال خورشیدی در محاسبات اساسی تر از سال نجومی قلمداد می‌شود، در سال ۱۹۵۵ IAU ثانیه را بمقدار ۱⁄۳۱٬۵۵۶٬۹۲۵٫۹۷۴۷ برای سال ۱۹۰۰ تعیین نمود. بالاخره با توجه به ناکافی بودن این تعریف‌ها، در تاریخ ۱۹۶۷ مجدداً مقدار آن را معادل ۹۱۹۲۶۳۱۷۷۰ دور تشعشع حاصل از اتم سزیوم تعیین کردند.[۳]

در چند قرن گذشته متوسط زمان یک روز خورشیدی در حدود ۱٫۷ ثانیه در هر قرن اضافه شده‌است بطوری که در سال ۱۹۶۱ روز خورشیدی بمقدار دو هزارم ثانیه بیشتر از ۸۶۴۰۰ ثانیه SI شده‌است و در نتیجه استاندارد بین‌المللی زمان اتمی از ساعت متعارف رسمی گرینویچ جلو افتاده است.
اضافه کردن ثانیه

در سال ۱۹۷۲ سیستم ثانیه کبیسه ابداع شد، این تطبیق باعث میشد که ثانیه UTC با ثانیه زمان استاندارد SI برابر شود. از طرفی چون زمان استاندارد بین‌المللی GMT با زمان ساعت اتمی همزمانی شده بود در نتیجه زمان UTC بمقدار ۱۰ ثانیه از ساعت اتمی عقب می افتاد.

مسئولیت تنظیم ثانیه کبیسه در ابتدا بعهده دفتر بینالمللی زمان بود ولی در سال ۱۹۸۸ به IERS *[۳] واگذار گردید. هرگاه تفاوت زمان UTC بازمان استاندارد جهانی GMT به بیش از شش دهم ثانیه برسد تصمیم به اضافه کردن ثانیه کبیسه می نماید.[۳]

سرویس IERS هر ۶ ماه اطلاعیه مربوط یه تغییرات و افزودن ثانیه کبیسه را در بولتن خود منتشر می کند، اما تصمیم گرفته است که این ثانیه را در ۳۰ ژوئن و یا ۳۱ دسامبر اضافه کند.

دقیقه

دقیقه (مخفف:min) یکای زمان است که برابر با ۶۰ ثانیه و یک شصتم ساعت است. در موارد خیلی نادر دقیقه می‌تواند ۵۹ یا ۶۱ ثانیه باشد که ثانیه کبیسه می‌گویند. در بیان دقیقه آن را با علامت پریم مشخص می‌کنند مانند ۵′ .

پرادال سری

پِرادال سِرِی (به زبان خمر:(ប្រដាល់សេរី)) نامیست که در کامبوج و زبان خمر به هنرهای رزمی منطقه هندوچین داده می‌شود. پرادال سری شباهت زیادی با لِثوِی یا مشتزنی سنتی برمه و همچنین موای تای یا بوکس تایلندی دارد.

پرادال به معنای مبارزه و سری به معنای آزاد است. پس ترجمه تحت‌اللفظی پرادال سری مبارزه آزاد است.

یک برنامه ویژه تلویزیونی جمعه هر هفته از شبکه ۵ تلویزیون کامبوج به پخش مسابقات هنر رزمی پرادال سری می‌پردازد[۱].

محتویات

    ۱ پیشینه
    ۲ مقررات
    ۳ منابع
    ۴ پیوند به بیرون

پیشینه

هنرهای رزمی نیز در دوران حکومت خمرهای سرخ مانند تمام دانش‌ها و هنرهای دیگر ممنوع شده و در آستانه انقراض قرار گرفتند، اما پرادال سری با کمک دولت کامبوج و همینطور گردشگران خارجی بازگشت قدرتمندانه‌ای داشته‌است. اما چون کامبوجی‌ها، تایلندی‌ها و دیگر کشورهای منطقه نتوانسته‌اند بر سر یک نام واحد و تشکیل یک سازمان واحد برای هنرهای رزمی منطقه جنوب شرق آسیا به توافق برسند، سیاست کامبوج در حال حاضر تلاش برای تبلیغ پرادال سری و شرکت نکردن در مسابقات موای تای است.
مقررات

مسابقات پرادال سری بر روی یک رینگ مربع با اضلاع ۶٫۱ متری در پنج راند سه دقیقه‌ای و با یک یا دو دقیقه استراحت میان هر راند برگزار می‌شود.

لثوی

لثوی یک هنر رزمی برمه‌ای است که مشت‌زنی برمه‌ای و مشت‌زنی سنتی میانماری نیز نامیده می‌شود. لتوی ریشهٔ مشترک و شباهت‌های زیادی با سایر هنرهای رزمی منطقهٔ هندوچین همچون موای تای در تایلند، موای لائو در لائوس، پرادال سری در برمه و توموی در مالزی دارد.

مهمترین تفاوت‌های لتوی و موآی تای این است که در لتوی ضربات کله نیز مجاز است، لتوی ورزش خشن‌تر و آزادتری شمرده می‌شود و ورزشکاران این رشته نسبت به همتایان تایلندی خود معمولاً جثهٔ بزرگتر و قد بلندتری دارند.

ض

شکل حرف
جدا     آغازی     میانی     پایانی
ض     ض‍     ‍ض‍     ‍ض

ض حرف هیجدهم در الفبای فارسی و حرف پانزدهم در الفبای عربی است. نام این حرف «ضاد» است. صدای آن در تلفظ فارسی همانند «ز» است ولی درعربی گونه‌ای «ز» لثوی تلفظ می‌شود.