ساتراپ شکل یونانی‌شدهٔ واژهٔ خشثر پاون (به پارسی باستان: xšaθrapāvan) است که در زمان هخامنشیان برای اشاره به استاندار (والی، حاکم)از آن استفاده می‌شده‌است، توضیح این که استان یا ولایت را «ساتراپ‌نشین» می‌نامیدند.
ریشه‌شناسی
این نام در پهلوی به شکل شهرپان و در زبان پارسی نو به شکل شهربان و شهرب درآمده‌است. شهرب به معنی استاندار به کار می‌رفته‌است.[نیازمند منبع] این واژه در زبان یونانی به ساتراپ تبدیل شده‌است[۱] (Satrap). اسکندر و سلوکوس (۳۱۲ - ۲۸۱ پیش از میلاد) جانشین او نیز سرزمین‌های خود را به ساتراپی‌های فراوانی بخش کرده بودند. سرزمین‌های سلوکوس ۷۲ بخش و برای هر کدام یک ساتراپ برگمارد ولی ساتراپ‌های او کوچکتر از ساتراپ‌های هخامنشی و اسکندر بوده‌است.