حقوق علم بررسی قواعد اجتماعی و سیر تحول این قواعد است. بررسی روابط بین دولت و شهروند (حقوق عمومی)، روابط بین اشخاص خصوصی با هم (حقوق خصوصی). حقوق بین‌الملل نیز به مسائل و روابط بین ملت‌ها، دولت‌ها، اشخاص و سازمانها در عرصه فراملی و بین‌دولی می‌پردازد.
حقوق را معمولاً به مجموعه قواعد و مقرراتی که نظم اجتماعی را تامین می‌کند تعریف کرده‌اند.[۱]
محتویات
۱ تقسیمات علم حقوق
۱.۱ از جهت رابطه
۱.۱.۱ حقوق خصوصی
۱.۱.۲ حقوق عمومی
۱.۲ از جهت قلمرو اجرایی
۱.۲.۱ حقوق داخلی
۱.۲.۲ حقوق بین‌الملل
۲ جستارهای وابسته
۳ منابع
تقسیمات علم حقوق
اصولاً دانش حقوق را از جهت رابطهٔ حقوقی و از لحاظ قلمرو اجرایی می‌توان به دو گروه جامع تقسیم‌بندی کرد.
از جهت رابطه
علم حقوق را از لحاظ رابطه به دو دستهٔ خصوصی و عمومی تقسیم‌بندی می‌کنند. تا پیش از تدوین قانون ناپلئون بیشتر قوانین موجود در دنیا ناظر بر روابط خصوصی اشخاص بود، اما با اجرایی شدن قانون مذکور تمایز قاطعی میان حقوق عمومی و خصوصی ایجاد شد.
حقوق خصوصی
حقوق خصوصی به مجموع فواعد حاکم بر روابط افراد است و از شعب آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
حقوق خصوصی
حقوق مدنی
حقوق تجارت
حقوق خانواده
حقوق مالکیت فکری
حقوق عمومی
حقوق عمومی اما قواعدی است که بر روابط دولت و مردم حکومت می‌کند و هم‌چنین سازمان‌های دولتی را نظم می‌بخشد.[۲] از مهم‌ترین شعب آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
حقوق اساسی
حقوق اداری
حقوق بشر
حقوق بهداشت محیط
حقوق بیمه
حقوق بین‌الملل عمومی
حقوق ثبت
حقوق پزشکی
حقوق فناوری
حقوق موضوعه
حقوق جزا
حقوق ترابری
حقوق عمومی
حقوق کار و امور اجتماعی
حقوق و رایانه
حقوق مالی
حقوق جانوران
حقوق کودک
از جهت قلمرو اجرایی
علم حقوق به لحاظ قلمرو اجرا به دو گروه حقوق داخلی و حقوق بین‌الملل (خارجی) تقسیم می‌شود.
حقوق داخلی
حقوق بین‌الملل
حقوق بشر
حقوق بین‌الملل
حقوق سرمایه‌گذاری خارجی