بَرهَم‌کُنِش، اندرکنش یا تعامل، عملی است که بین دو یا چند موجودیت، شیء، پدیده، یا فرآیند – که اثر متقابل بر هم دارند – رخ می‌دهد. هنگامی که دو یا چند چیز، به کنش و واکنش (فعل و انفعال) با هم می‌پردازند، گویند که آنها با یکدیگر برهمکنش (یا تعامل) دارند.
در اجسام
برهمکنش در اجسام می‌تواند حالت آنها را تغییر داده یا بر نحوهٔ انجام تحول اجسام تأثیر بگذارد.
در پدیده‌ها
در پدیده‌ها برهمکنش موجب به وجود آمدن پارامترهای اضافی می‌شود که باید در محاسبات منظور شوند.
مثال‌هایی از برهمکنش
برهمکنش مواد محلول در یک حلال (تأثیر متقابل بر میزان حلالیت یکدیگر)؛
برهمکنش کولنی ذرات باردار؛
قانون سوم نیوتن در مورد نیروها؛
تعامل انسان و ماشین (تعامل کاربر با واسط کاربر)؛