فرهنگ واژگان، فرهنگ لغت، واژه‌نامه، لغت‌نامه، فرهنگ یا فرهنگنامه[۱] کتابی است که در آن معانی واژه‌های یک زبان معین با توضیحات مربوط به ریشه شان، تلفظ شان، یا اطلاعات دیگر مربوط به آنها به ترتیب حروف الفبای همان زبان گردآوری می‌شوند.
فرهنگ واژگان با دانشنامه (دایرة المعارف) تفاوت دارد. در یک واژه‌نامهٔ معمولا، فقط به معنای واژه‌ها اکتفا می‌شود و اطلاعات دیگری (نظیر تاریخچه) داده نمی‌شود. به علاوه، در واژه‌نامه‌ها فقط به واژه‌های عمومی یک زبان اشاره می‌شود، و اسامی خاص (مانند اسم مکان‌ها و اشخاص) کمتر نوشته می‌شود. با این حال، مرز دقیقی بین واژه‌نامه و دانشنامه نمی‌توان تعیین کرد، و برخی کتب به نوعی در هر دو طبقه جا می‌گیرند، مانند لغتنامهٔ دهخدا.
محتویات
۱ انتقادها به مفهوم فرهنگ لغت
۲ جُستارهای وابسته
۳ پانویس و منابع
۴ پیوند به بیرون
انتقادها به مفهوم فرهنگ لغت
پیر بوردیو هر فرهنگ لغتی را حاوی سوگیری می داند و در این رابطه بر این عقیده است که تمام فرهنگ نامه‌ها اعم از جامعه شناسی، مردم شناسی، فلسفه و غیره اغلب زورگویانه هستند. او علت این امر را این می داند که آنها در تظاهر به توصیف، در واقع به برخی واژگان مشروعیت می‌دهند. او فرهنگ نامه‌ها را ابزارهایی می داند برای ساخت واقعیتی که مدعی ثبت آن اند، و مدعی است آنها می‌توانند مولفان و مفاهیمی را که وجود ندارند به وجود بیاورند و بر عکس دربارهٔ مفاهیم یا مولفانی که وجود دارند خاموش بمانند.[۲]
واژه‌نامه گاه به فهرست واژه‌هایی در در انتهای کتاب‌ها می‌آیند گفته می‌شود.